Je kunt denken over Almere wat je wilt, twee dingen staan als een paal boven water: geen enkele stad ligt zo mooi in het groen, en het centrum van de polderstad herbergt gebouwen van internationale allure. Deze fietstocht laat zien dat de twee nauw met elkaar verweven zijn.
‘’Als ik één minuut met de hond loop, ben ik al omringd door het groen. En met vijf minuten sta ik bij de Oostvaardersplassen, een erkende oerwildernis. Dat is toch ontzettend prettig?’’ Jannigje Commisaris woont al jaren met veel plezier in Almere. Maar nog altijd moet ze opboksen tegen de vooroordelen over ‘haar’ stad. Laatst maakte cabaretier Martijn Koning er nog een grap over: dat je tijdens je eerste date nooit moet zeggen dat je in Almere woont, want dan heb je het meteen verknald bij je aanstaande geliefde. Wat hebben mensen toch tegen Almere? Oké, naar een historisch centrum hoef je niet te zoeken: de stad bestaat pas sinds 1976. Maar dat maakt het nog niet saai of lelijk. Ga er eens fietsen en verdiep je in de architectuur en de omringende natuur. Dan ontdek je al snel dat het gaapgehalte minimaal is.
Beroemde architecten
Zo staan er in het centrum van Almere op één vierkante kilometer diverse gebouwen van internationaal bekende architecten, vertelt Jannigje. Lachend: ‘’Daar hoef je dus niet voor naar Londen, Tokyo of Rotterdam.’’ Zo ontwierp de Brit William Alsop het bolvormige Urban Entertainment Centre. De Japanners Kazuyo Seijima en Ryue Nishizaa tekenden voor de Kunstlinie Almere Flevoland, met daarin een schouwburg en een expositieruimte. De kleurige Smaragd in het centrum is van de hand van de Zwitserse Annette Gigon. Maar ook Nederlandse architecten als Jo Coenen, René Zuuk en Liesbeth van der Pol hebben hun stempel op de stad gedrukt. En niet te vergeten: Rem Koolhaas: die zette Rotterdam architectonisch op de kaart, maar bedacht met zijn bureau OMA ook het masterplan voor het centrum van Almere. Jannigje: ‘’Zijn idee was: beneden is de plek voor het verkeer, op de eerste verdieping kun je winkelen of koffie drinken, en daarboven woon je. Als straks warenhuis Hudson’s Bay open is, neem ik graag mensen mee naar het terras, want dan kun je echt de tuintjes boven op het winkelcentrum zien.’’
Gras op het dak
Niet alleen in het centrum staat bijzondere gebouwen. Ook daarbuiten vind je panden met een verhaal. Jannigje laat De Buitenkans zien, een ecowijkje waar de huizen gedeeltelijk van hout zijn. Een met gras en sedum begroeid dak bekroont de pastelkleurige gevels. Al fietsend door de wijk zien we vlinders, bijen en kikkers. Het dorpshuis vormt letterlijk en figuurlijk het middelpunt. Er staat een kruiwagen met hark voor de deur, en achter het raam hangen posters. De bewoners hier zijn erg betrokken bij hun buurt. Een andere ecowijk is De Realiteit: gewone burgers konden hier middels een prijsvraag een kavel kopen, op voorwaarde dat ze een origineel, duurzaam plan indienden. De huizen zouden tijdelijk zijn, maar inmiddels heeft de gemeente het project omarmd en mogen ze blijven staan. Bij het begin van de fietsroute piepen een paar van de huizen tussen de bomen door, aan de rechterkant van het fietspad.
Rode Donders
Aan de rand van Almere Buiten passeren we de Rode Donders van Liesbeth van der Pol: drie robuuste woontorens die de overgang markeren van laagbouw en natuur. Door hun vorm hebben ze wel wat weg van hun enorme graansilo’s. En dat is geen toeval, legde de architect in een interview met de schrijfster van dit verhaal een aantal jaren geleden uit. ‘’Ik moet zelf altijd wel weer glimlachen als ik ze zie staan. Omdat ze zo opvallen in het platte landschap, door hun vorm en het gebruik van rood staal.’’ Bijna ieder onderdeel van een woning kan het woonplezier bepalen, vindt Van der Pol, dus ook de buitenkant. ‘’Kijk, levensgeluk kun je niet afdwingen met architectuur. Aan een ongelukkig huwelijk kan ik verder weinig doen. Architecten zijn geen levensverbeteraars en we kunnen er dus niet voor zorgen dat mensen meer rekening met elkaar houden. Wat we wél kunnen doen is het woonplezier verbeteren. Ik wil graag dat mijn gebouwen bepaalde emoties oproepen. Nou, de Rode Donders roepen bij mij vrolijkheid op. Ik hoop dat mensen die ze zien staan even omkijken.’’
Startpunt: BoatHouse, Noorderplassenweg 150, Almere
Afstand: 72 km, met routeverkorting 66 km of 39 km
Route: Route Almere
Lees het volledige artikel van de route Almere in het nieuwe nummer van FietsActief. Bestel deze direct in de webshop, zonder verzendkosten.
